۴ پله تا سقوط سینما با فیلم «چهار انگشت»/ از شوخیهای جنسی تا کسب مجوز برای اثری سخیف با چند حذف ساده!
تاریخ انتشار: ۲۲ آذر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۰۸۴۳۱۶
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، قصه سینمای ایران در این روزها با اینکه به ظاهر شاد و بشاش است، اما در باطن بسیار تراژیک و غمگینانه است. سینمای ایران با اینکه توانسته در گیشه موفق عمل کند و مخاطبانی را به سالن سینما بکشاند، اما به نوعی شاهد ولنگاری فرهنگی در هنر هفتم به بهانه ژانر طنز هستیم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
فیلم «چهار انگشت» تلاشی در همین زمینه است. فیلمی که به عقیده منتقدان سینما رونوشتی از فیلمی با همین لوکیشن و موقعیت طنز است که در تایلند و با یک زن تایلندی ساخته شد. بعد از فیلم «خانم یایا» حالا سینمای ایران شاهد فیلمهایی است که با دستمایه قرار دادن موضوعات اروتیک سعی دارد مخاطب جذب کند و از این رو به سراغ لوکیشن کشورهای رفته که توریست جنسی جذب میکنند.
همین موضوع را یکی از شاخصههای ولنگار فرهنگی در سینمای ایران در این دوره میتوان قلمداد کرد. لوکیشنهای کشورهای خارجی، زنان خارجی بی حجاب، موضوعات اروتیک، مردان هوس جو، شوخیهای جنسی و ... همه و همه در فیلمهای ایران وارد شده و در پرده بزرگ سینما به نمایش در آمده است.
در این حوزه موجهای سینمای خاصی برای تسخیر گیشه بوجود آمده است و هر روز سینماگران در این رقابت سعی میکنند از روی دست هم کپی برداری کنند و شدت و التقاط ادا و اطوارهای مبتذل در این فیلمها بیشتر میشود. درواقع این رقابت باعث شده است که سینمای ایران هر روز بیشتر برای گیشه پسندتر شدن به سراغ این سوژههای یک خطی برود که سناریویی بی سرو ته دارند.
درواقع در سینمای ایران طمع کسب درآمد هر روز افراد را به ساخت فیلمهای به اصطلاح خنده دار و کمدی میکشاند. گسترش بازار و ارزشهای بازی در سینمای ایران که چندان سنخیتی با آن ندارد سبب مشکلاتی در این حوزه شده است. تهیه کنندگانی که همه نگرانی شان سرمایه گذاری در فیلمهای مبتذل است و به این بهانه سرمایههای اجتماعی را از بین میبرند. درواقع مشکل اینجاست که نگرش بازار و ارزشهای بازاری به حوزههای از زندگی و هنر سرایت کرده است که سنخیتی با آن ندارد.
به نظر میرسد که در این فیلمها فیلمسازان عمدتا فیلمنامهای برای ارائه ندارند و با سوژهای مثل سفر به تایلند سعی کرده اند با ایجاد اتفاقاتی طنزگونه داستان را ادامه بدهند. از همین جاست که کلیشههای سینمایی باز تکرار و تکرار میشود. استفاده از یک مرد متعصب که دست بر قضا هوس بازهم هست و از سوی دیگر استفاده از یک بازیگر زن تایلندی نسخه اغواکننده جنسی برای همین روند است.
بسیاری مطرح میکنند که با توجه به اینکه ممیزیهایی درباره ساخت فیلم در تایلند وجود دارد چرا فیلمسازان علاقه خاصی به ساخت فیلم در این کشور پیدا کرده اند. البته کشورهایی مثل ترکیه و برزیل هم کشورهایی هستند که لوکیشنهای فیلمهای ایرانی به آن منتقل شده است. تم داستانی هم همین موضوع است که یک مرد ایرانی که ریشههای مذهبی دارد در این کشورها چه کار میکند. اما جواب چنین سئوالی را میتوان در گیشه و دغدغه سینماگران تجاری کشورمان جستجو کرد.
اما اینکه چطور این فیلمها مجوز اکران مییابند سئوال دیگری است. به نظر میرسد که سینماگران ایرانی توانسته اند به نوعی با حذف برخی از صحنه و رعایت برخی از نکات کلیشهای از سد مجوز به خوبی بگذرند. اما کلیت اثر چیز دیگری است که در سینماها با ابتذال و لاابالی گری فرهنگی دست در دست دارد. اما سینماگران خوشحال هستند که توانسته اند گیشهای داغ داشته باشند و متاسفانه تنها در گیشه فیلم موفق ظاهر میشود و در حوزه فرهنگی نه تنها ارزش و جایگاهی ندارد بلکه اغلب فیلمها مبتذل و بی ارزش هستند.
منبع: جهان نیوز
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: فیلم چهار انگشت فیلم سخیف
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۰۸۴۳۱۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نام بازیگر مرد مشهور فرانسوی در سیاهه متجاوزان سینما
آفتابنیوز :
همهچیز از زمانی شروع شد که در اکتبر سال ۲۰۱۷ دو نشریه نیویورکتایمز و نیویورکر گزارش دادند که دهها زن مورد سوءاستفاده جنسی یکی از غولهای هالیوود یعنی هاروی واینستین قرار گرفتهاند. از آنجا بود که دومینوی رسوایی مردانی که از قدرت و شهرت و ثروتشان برای تعرض یا تجاوز به زنان و بعد خفه کردن صدای اعتراض آنها استفاده کرده بودند راه افتاد. زنانی که سالها به سکوت واداشته شده بودند یا هرچه فریاد زده بودند، صدایشان به گوش کسی نرسیده بود، از شجاعت همدیگر نیرو میگرفتند و پا پیش میگذاشتند و زخمهایی را که بر جسم و روحشان وارد آمده بود آشکار میکردند.
بازیگران زن مشهوری، به رغم به خطر افتادن حرفهشان، به افشاگری علیه واینستین دست زدند. دیوار بلند ترس برای قربانیان فروخته ریخته بود و حالا ترس در چشمان متعرضان و متجاوزان دیده میشد. جنبش #من_هم (metoo#)، که پیشتر در سال ۲۰۰۶ در فضای مجازی برای اعتراض به فرهنگ تجاوز، تعرض و سوءاستفاده جنسی راه افتاده بود، بعد از رسوایی واینستین، نیرویی تازه گرفت و زنان بسیاری را از اقصی نقاط دنیا زیر چتر خود متحد کرد. از امریکا تا اروپا، فاصله اقیانوس اطلس به چشمبرهمزدنی طی شد و کابوس رسوایی به قاره سبز رسید.
در چند سال گذشته، برخی از کسانی که در صنعت سینما به تعرض یا تجاوز متهم شده بودند در دادگاه متهم یا تبرئه شدند. برخی دیگر پیش از دادگاه با شاکی/ شاکیان پرونده مصالحه کردند. برخی حرفهشان به آخر رسید و برخی دیگر هرگز زیر بار اتهامات نرفتند و خودشان را از اینگونه انگها مبرا دانستند. هنوز خبرهایی از رسواییهای اخلاقی به صدر خبرها میآید، مثل دیروز که خبر بازداشت ژرار دوپاردیو، بازیگر مشهور فرانسوی، نشان داد که این جنبش تا زمانی که فضای صنعت سینما به جای امنی تبدیل نشود، قصد بازایستادن ندارد.
جنگهای فرانسوی
دوپاردیو ۷۵ ساله که یکی از بازیگران مشهور فرانسه است، در ایستگاه پلیسی در منطقه چهاردهم پاریس به اتهام تجاوز به دو زن، یکی در سال ۲۰۲۱ و دیگری در سال ۲۰۱۴، مورد بازجویی قرار گرفت. اینطور که ایسنا گزارش داده، دوپاردیو در سال ۲۰۲۰ به تجاوز جنسی به شارلوت آرنولد در سال ۲۰۱۸ متهم شد و در ادامه چندین زن دیگر علیه او افشاگری کردند و در نهایت به شهرت دوپاردیو ضربه خورد. در دسامبر گذشته نیز هلن داراس، هنرپیشه فرانسوی، نیز شکایتی را به پلیس ارائه کرد و مدعی شد که دوپاردیو در سال ۲۰۰۷ هنگام فیلمبرداری فیلم «دیسکو» به او تجاوز کرده است. فعالان فمینیست به شدت خواهان پیگیری این اتهامات بدون دخالت شهرت و قدرت دوپاردیو در روند افشای حقیقت هستند. از سوی دیگر، گروهی از هنرمندان از جمله کارلا برونی و شارلوت رمپلینگ از دوپاردیو در برابر این اتهامات دفاع کردند. در میان مدافعان دوپاردیو نام امانوئل مکرون، رئیس جمهوری فرانسه، هم که چندی پیش دوپاردیو را بازیگر بزرگی خوانده بود که مایه افتخار فرانسه است، دیده میشود.
دو پرونده قدیمی
هر وقت حرف تجاوز و تعرض و سوءاستفاده جنسی به میان میآید، نامهای رومن پولانسکی، کارگردان لهستانی و وودی آلن، کارگردان و بازیگر امریکایی، مطرح میشود. پولانسکی سالها پیش با دختری نوجوان و زیر سن قانونی در خانه جک نیکلسون، بازیگر افسانهای، رابطه برقرار کرد و بعد از آن برای فرار از مجازات عملش از امریکا گریخت و سالهاست که از این کشور دور است و حتی در اروپا هم از پا گذاشتن به کشورهایی که احتمال میدهد او را به مقامات امریکایی تحویل دهند خودداری میکند. تجاوز به یک نوجوان چیزی نیست که رسانهها به راحتی فراموش کنند و پولانسکی این را به خوبی میداند.
داستان وودی آلن هم بسیار طولانی است. میا فارو، بازیگر «بچه رزمری» و شریک زندگی آلن، در دهه ۱۹۹۰ او را به ارتباط با فرزندخواندهشان متهم کرد. به درستی مشخص نیست که این اتهام چقدر صحت داشت یا چقدر ناروا بود، اما چیزی که مشخص است این است که آلن با دخترخواندهاش ازدواج کرد و در تمام این سالها که همیشه حرف اتهامات او به رسانهها کشیده، با تمام قدرتش زیر بار پذیرش آنها نرفته است. در این سالها بعضی بازیگران زن فیلمهای قبلی آلن مثل کیت وینسلت اعلام کردند که دیگر حاضر به همکاری با او نیستند. بعضی دیگر مثل ال فانینگ که در «یک روز بارانی در نیویورک» با آلن همکاری کرده، گفته این اتفاقات قبل از به دنیا آمدن او رخ داده و او نمیتواند به درستی در این باره قضاوت کند.
نامهای بزرگ، ترسهای بزرگ
نامهایی مثل کوین اسپیسی، داستین هافمن، سیلوستر استالون، استیون سیگال، ازرا میلر، تِنوچ هوئِرتا، جاناتان میجرز، کیسی افلک، جیمز فرانکو، بیل کازبی و لوئیز سی. کی. از جمله مشهورترین افرادی هستند که نامشان در سیاهه رسواییهای جنسی سالهای اخیر ثبت شده. #من_هم (metoo#) شاید جلوی متجاوزان را نگیرد، اما کسی که میخواهد از حدش عدول کند میداند دیگر مثل گذشته در امنیت به سر نمیبرد و باید بهای کاری را که میکند با از دست دادن کار و حرفه و خویشاوندان و اطرافیانش بدهد. زندگی یک متجاوز حالا دیگر بسیار شبیه فیلمی ترسناک است.
منبع: همشهری آنلاین